SQL Server’ı kurduğunuzda ilk olarak 4 tane sistem veritabanı kurulumu gerçekleşir. Bu veritabanları server’ın çalışması için gereklidir.
1.Master Veritabanı: Her SQL server’da versiyon fark etmeksizin mutlaka olması gereken bir veritabanıdır. Bu veritabanı sistem tablolarını içerir. Sistemin bütününü izlemeyi sağlar. Tüm extended ve system stored procedure’ler master veritabanında saklanır.
2.Model Veritabanı: Kopyalama için referans alınabilecek model anlamında isimlendirilmiştir. Her yeni veritabanı için model veritabanı bir şablon oluşuturur. İsteğe bağlı olarak yeni oluşturulacak veritabanlarının nasıl olacağı buradan ayarlanabilmektedir. Ayrıca denetim tabloları kümesi, kullanıcı grubu gibi yapılar da bu veritabanından oluşturulur. Model veritabanı diğer veritabanları için şablon oluşturduğu için silinemez ve sistemde kalmalıdır. Model veritabanı oluştururken dikkat edilemesi gereken en önemli nokta, yeni oluşturulacak veritabanının boyutunun model veritabanının boyutundan küçük olmaması gerektiğidir. Yani oluşturacağınız veritabanının boyutu en az model veritabanı kadar olmalıdır.
3.MSDB Veritabanı: SQL Server ‘da sistem için yardımcı servisler olana agent’ların işlem sürecinin herhangi bir sistem görevini sakladığı veritabanıdır. Yedekleme için görev zamanlayıcı veya Stored Procedure’un ilk çalışması (time execution) ile ilgili kayıtlar msdb veritabanında tutulur. Ayrıca SSIS paketleri de bu veritabanında bulunur.
4.TempDB Veritabanı: Geçici bir tablo oluşturulduğunda bu tablo aslında tempdb veritabanında oluşturulur. Verilerin geçici olarak saklanması gerektiğinde de tempdb veritabanı kullanılır. Ayrıca karmaşık bir sorgu çalıştırdığınızda SQL Server geçici tablolar oluşturması gerekirse bunlar da tempdb yoluyla gerçekleştirilir. Diğer veritabanlarından farklı olarak SQL Server her başlatıldığında tamamen sıfırdan oluşturulan bir veritabanıdır. Yani tempdb veritabanını SQL Server’ın ram’i şeklinde düşünebilirsiniz.
